Blots mal eben

Aver wat deit’n nich allens ‘blots mal eben’? – Blots mal eben bi’n gode Fründin anropen. Aver kann’n glicks wedder opleggen, wenn se jüst wat op’n Harten hett, watt se ganz nödig loswarrn mutt? Blots mal eben de Papieren wegrümen, de sik op’n Schriefdisch siet’n poor Daag ansammelt hebbt – musst de aver doch eerstmal dörchkieken. Wat kann in’n Papierkorf, wat mutt’n nödig opbewohren? Mit “blots mal eben” kümmt’n dor nich mehr trecht, un wenn’n dor nu in’n Oogenblick keen Tiet to hett, denn blifft de Hümpel liggen, waßt und waßt.